| ประวัติความเป็นมา | | เนื่องจากการปฎิรูประบบราชการ ตามนโยบายสำคัญของรัฐบาล ส่งผลให้มีการประกาศบังคับใช้พระราชบัญญัติปรับปรุงกระทรวง ทบวง กรม พ.ศ. 2545 และกฎกระทรวงแบ่งส่วนราชการสำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ พ.ศ. 2545 ซึ่งกำหนดให้มีสำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติเป็นส่วนราชการไม่สังกัดสำนัก นายกรัฐมนตรี กระทรวง หรือทบวง มีภารกิจเกี่ยวกับการดำเนินงาน สอนงานคณะสงฆ์และรัฐ โดยการทำนุ บำรุง ส่งเสริมกิจการพระพุทธสาสนา ให้การอุปถัมภ์ คุ้มครอง และส่งเสริมงานพระพุทธศาสนา ดูแล รักษา จัดการศาสนสมบัติ พัฒนาพุทธมณฑลให้เป็นศูนย์กลางทางพระพุทธศาสนา รวมทั้งให้การสนับสนุนส่งเสริมพัฒนาบุคลากรทางศาสนา แต่เนื่องจากโครงสร้างส่วนราชการขาดหน่วยงานระดับพื้นที่ในส่วนภูมิภาค จึงไม่สามารถปฎิบัติภารกิจรองรับการกระจายอำนาจจากส่วนกลางในกิจการพระพุทธศ าสนา และสนองงานคณะสงฆ์ได้อย่างมีประสิทธิภาพเต็มที่ | | สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ จึงพิจารณาให้จัดตั้งส่วนราชการเป็นการภายในมีฐานะเทียบเท่ากอง เรียกว่า สำนักงานพระพุทธศาสนาจังหวัด ปฎิบัติหน้าที่ในระดับจังหวัด ตามการแบ่งเขตการปกครองส่วนภูมิภาคของกระทรวงมหาดไทย รวม 25 จังหวัด ยกเว้นกรุงเทพมหานคร ขึ้นตรงอยู่ในบังคับบัญชาของผู้อำนวยการสำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ มีอำนาจหน้าที่ในพื้นที่จังหวัดนั้น ๆ ดังต่อไปนี้ |
| ดำเนินการตามพระราชบัญญัติคณะสงฆ์ กฎหมายว่าด้วยการกำหนดวิทยฐานะผู้สำเร็จวิชาทางพระพุทธศาสนา รวมทั้งร่างกฎหมายที่เกี่ยวข้อง | | 1.รับสนองงาน ประสานงาน และถวายการสนับสนุนกิจการและการบริหารการปกครองคณะสงฆ์ | | 2.ดำเนินการตามนโยบายและมาตรการในการคุ้มครองพระพุทธศาสนา | | 3.ส่งเสริม ดูแล รักษา และทำนุ บำรุงศาสนสถานและศาสนวัตถุทางพระพุทธศาสนา | | 4. ดูแล รักษา และจัดการวัดร้างและศาสนสมบัติกลาง | | 5.ทำนุ บำรุง พุทธศาสนศึกษา ส่งเสริมการปฏิบัติธรรม และการเผยแพร่ศาสนธรรม เพื่อพัฒนาความรู้คู่คุณธรรม | | 6.ปฏิบัติ การอื่นใดตามที่กฎหมายกำหนด ให้เป็นอำนาจหน้าที่ของสำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ หรือนายกรัฐมนตรีและคณะรัฐมนตรีมอบหมายในระดับจังหวัด | | | | การจัดตั้งสำนักงานพระพุทธศาสนาจังหวัด เป็นไปตามประกาศสำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ เรื่อง กำหนดส่วนราชการและเจ้าหน้าที่ความรับผิดชอบเป็นการภายใน เมื่อวันที่ 30 มกราคม 2547 | | |
|
ประวัติสำนักพุทธฯ
